Ruteng, Flores, Indonesia
6/6/10
Ayer fue mi cumpleaños. 30 añicos. Guau!!
Nunca me hubiera imaginado pasarlo como lo pasé. Dentro de un bus de mala muerte, que el conductor no cambiaba de marcha ni aunque lo mataran, lleno hasta las trancas de pasajeros y de bultos, donde me venía por momentos un olor a basura o a algo podrido (asqueroso) y para colmo tardó 5 horas, y no 3 como se suponía.
Mi esperanza era llegar al destino, Riung, un pueblo costero y poder celebrar mi cumpleaños en la playa, en algún restaurante a la luz de la luna. Pero, no fue así, para nada. Llegamos súper cansados, era ya casi de noche y va y nos enteramos que no hay playa. Cómo??? Pero si era un pueblo costero!! Sí, pero para ir a las playas hay que ir en barco, maja.
Vaya decepción. Mi gozo en un pozo. Encima, no había internet en ningún sitio. Como iba a ver, si no había nada en ese pueblo .Si la luz sólo funcionaba de 6 a.m -6 p.m. Así que no pude llamar a mi casa para hablar con mi familia y que me pudieran felicitar. Qué desesperación!
Cuando llegamos al hotel vimos a Bruno (el francés coleguita del barco en el que habíamos hecho el tour). Ya sabíamos que estaba allí junto a su camarada Fabrize y la pareja de holandeses, Julia y Martine. De repente, me acuerdo de la bolsa de Dani con las botas de montaña. Dónde están? En el bus que se ha marchado. Buah! Venga carrerita en busca del bus, que por supuesto no encontramos. Pero, Dani, no sé cómo, se entendió con la mujer del Kiosco de al lado de la parada de buses (o algo parecido a ello), y le dijo que le guardara las botas cuando finalizara el recorrido allí.
Decidimos compartir habitación con Sounita, nuestra compañera de viaje en Flores. Porque así nos salía mejor de precio a los tres. La sorpresa me la llevé cuando entré en aquel cuarto, aparentemente limpio y con camas muy confortables. Feliz cumpleaños!!! Me dijeron mis amiguitos los gusanos rojos que invadían la habitación. Hasta en el lavabo habían! Menos mal, que teníamos a nuestro cazador de gusanos, Daniel.
Después de darnos una ducha y relajarnos, nos fuimos todos a cenar a un restaurante (de los 2 que sólo había allí), Café Resto. Donde había que pedir 2 horas antes para que te lo prepararan ( en serio). La tía del bar, cuando se enteró de que era mi cumple, se enrolló y me invitó a una cerveza Bintang, y puso música para bailar a un volumen considerable, y apagó las luces. Sounita, me regaló otra cerveza. Bueno, ella me quería regalar una tarta, pero no encontró. Qué detallazo!
Me cantaron”El Cumpleaños feliz” en español, francés, holandés e inglés, y un trozo de papelillo hizo de vela. Luego, nos echamos unos bailoteos y nos tomamos unas cervezas, frías dentro de lo que cabe. Aunque la última canción que sonó fue la de “ME GUSTA LA GASOLINA…DAME MÁS GASOLINA”, un temazo p aperrear. Guau!
Así que no estuvo nada mal la celebración de mi 30º aniversario, bajo un cielo estrelladísimo y rodeada de un montón de palmeras y con gente muy maja.
Y hoy, he recibido mi regalo: Poder disfrutar de unas playas maravillosas, de postal. En las 17 islas. Hemos alquilado un barquito con los franceses y Sounita, y hemos ido a 3 islas diferentes, a cuál más bonita. Con arrecifes de corales, peces de colores, un montón de estrellas marinas, el agua azul piscina y la arena blanca. Nos han hecho barbacoa de pescado con arroz y fideos, (como no) para comer.
Dani y Bruno me han regalado unas caracolas increíbles.
Hemos pasado un día genial. De fábula e inolvidable.
P.D. Muchas gracias a todos los que me habéis felicitado. Cuando volvamos hay que celebrarlo todos juntos. Ok? Y muchas gracias a todos los que comentáis, de verdad. Porque el blog sin comentarios no sirve, no hay comunicación y es aburrido. Así que, comentad, porfi. Muacks!!
Hacemos una dedicatoria especial a Abeli, que el 11 de Junio fue su cumpleaños. MUCHAS FELICIDADES!!
Desde luego es una forma muy original de celebrar tu cumpleaños, menos mal que al final se arreglo.
ResponderEliminarSólo faltó que te cantarán el cumpleaños feliz en catalán "Anys i anys, per molts anys. A la 1 per mots anys. Anys i anys, per molts anys. A les 2 per mots anys Anys i anys, per molts anys. A les 3 per mots anys. Volem que super tu passis, bufis fort i les apaguis. A la 1, a les 2, a les 3... per mots anys! Fiuuuu!"
La versión del club Super Tres me encanta !)
Muchos besos,
Maria del Mar
YA TE DIGO, RODRIGO. Claro que como me lo cantasteis vosotras tambien estuvo muy bien. jejejeje!!
ResponderEliminarPrincesa, feicidades mil!! Os leo mucho más de lo que os posteo, ya me vale.
ResponderEliminarT'estimo Ro.
Sonia.
ai chicos, ai Ro! me estoy poniendo al día (ya sabes que no tengo internete) y estoy flipando. Cuántas cosas, no? joder, arrecifes de corales! tope de el lago axul tal vez?
ResponderEliminaroh! se me ha olvidado cantante por tu cumple ro. "Nunca te dije cuánto te echamos de menos... ni niii" muakks!
ResponderEliminarSo y Ro, postear joder!!! Muchas gracias por la felicitación.
ResponderEliminarRo, tu primo es un fan incondicional del blog asi q aplicate el cuento. Aunque ya se que te resultará difícil sin internet.
So, cómo va tu new home? Escríbeme un email un día de estos.
Muacks!!
Hola chicos!!
ResponderEliminarFelicidades Rosa!! Estoy disfrutando con vuestro
blog, la verdad es que esta muy bien.seguir asi.
Nos vemos en el Magic pareja!!
¡¡¡Felicidades!!!
ResponderEliminar¿Qué pensabas, que se me iba a olvidar?, pues no porque ni siquiera sabía que era tu cumpleaños, pero ¡muchas felicidades, de verdad!. Éste post me ha gustado, da la sensación de que habéis disfrutado y a Dani se le ve contento ahí en el agua como un niño chico, y eso tiene una transmisión muro-lector muy fuerte. Ahora sólo me falta que colguéis fotos de los lagartacos de Komodo, imagínate que te encuentras uno de esos pegados en la pared de tu casa como el de la foto del post anterior, jajaja.
Bueno chicos, un abrazaco desde Badalona, seguid disfrutando y viendo amaneceres asombrosos.
Por cierto, se me olvidaba decir que no os sale a cuenta coger más transportes, jajaj, ¡el barco también!, como has dicho tú, Dani, no cojáis el avión.
ResponderEliminarAhora sí, esperamos vuestras noticias.
Me alegra ver que os lo estais pasando tan bien.
ResponderEliminarA mi se me ha acumulado el trabajo de leeros, pero ahora que se han terminado los exámenes tendré tiempo de visitaros más a menudo.
Este cumpleaños no lo vas a olvidar nunca, Rosa. Treinta añicos... jeje, yo ya te saco nueve, y casi ni me lo creo.
Besos mil.
felicidades rosa vaya abenturiya el dia de tu cumple espero que al final salio bien bueno soy el sergio
ResponderEliminarHola guapisimos, alfin tenemos la dirección de vuestro blog, me lo dio el otro dia la tita Toñi porque nosotros no sabiamos de vuestro blog. Rosa aunque un poco tarde Muchisimas felicidades de mi parte y de parte de toda la familia y seguro que los 30 seran inolvidables. Primo que me he emocionado mucho con tu video, me alegro que lo esteis pasando bien, disrutad mucho que esto no pasa cada dia.
ResponderEliminarPorcierto, que os echo muchisimo de menos!!!!!!!
Besos y abrazos de mis padres, mis hermanas, de Pedro y muy especiles de mi parte.
A la mama le ha echo mucha ilusión vuestra felicitación.
Os quiero un montón, besazos
Raquel.
No me veas con tú cumpleaños Rosa Mari!!!! jajaja(porsupuesto soy tu hermana jejeje).Quién te lo iba a poder decir?, ya con el 3 de los 30 no me veas todo lo que te paso jejeje. Pues no me veas cuando se ha el 31 jajaja. Puede ser muchisimo más peculiar que el 30 jejeje.
ResponderEliminarY no me veas que asco con los gusanos. No sabia que tenia un cuñaoooo, esperto en gusanos jajaja.
Besicossss
Ei rosita felicitats!!! avui e tingut un rato i he podut seguir el vostre viatje!!!!!!!!! kina enveja!!! malegro ke us vagi tan be en serio ara mateix pagaria amb sang poder estar amb valtros!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ResponderEliminarcom sempre es diu no i a mal que per be no vingui!! les platjes ke contes segur ke an superat los cucs rojos!!!!!!!!!!
salut i força al canut!!!
dani perroooooooooooooooooooooooooooooooooo